«…Ετούτα είναι της Μηλιάς τα δυτικά χωρία, τα άλλα είναι βορεινά στη μεσιανή μερία. Μπροστά είν' η Καστάνιτζα, στις μάχες ξακουσμένη και στην Τουρκίαν ακούεται, ας είν' και μεθυσμένη. Το Σελεγούδι το πτωχό, τα Κόκκινα Λουρία, ο Άγιος Νικόλαος και άλλα δυο χωρία Μαλτζίνα λέγεται το εν, Αρχοντικόν το άλλο και έως εδώ σώνονται, δεν είναι πλέον άλλο...»

Όλα τα Μπαρδουνοχώρια κατά τον Γ. Δ. Καψάλη (Μεγ. Ελλ. Εγκυκλ. τόμ. ΙΖ΄, σελ. 512) είναι τα εξής: Καστάνια, Σελεγούδι, Ποτάμι, Παλιά Μπαρδούνια (ή Μποσινέϊκα), Τσεσφίνα (Δεσφίνα), Άγιος Νικόλαος, Κόκκινα Λουριά, Μαλιτσίνα (Μέλισσα), Αρχοντικό, Κάστρο της Μπαρδούνιας (αυτό επί τουρκοκρατίας κυρίως το κατείχαν οι Μπαρδουνιώτες Τουρκαλβανοί), Σίνα, Στροντζά (Προσήλιον), Ρόζοβα (Λεμονιά), Ζελίνα (Μελιτίνη), Τσέρια (Αγία Μαρίνα), Άρνα, Κοτσατίνα (Σπαρτιά), Γόλα (μονή από Έλληνες μοναχούς), Γοράνοι, Πυλοβίτσα (Πολοβίτσα), Κουρτσούνα (Βασιλική), Λιαντίνα, Ποταμιά, Πρίτσα (Παλαιόβρυση), Τάραψα, Πετρίνα. Μετά το 1821 δεν έμεινε ούτε ένας Τουρκαλβανός. Το 1835 ανήκαν στους δήμους Μελιτίνης και Φελίας, και εν μέρει στων Κροκεών. Από το 1912 χωρίσθηκαν σε κοινότητες, από το 1998 με τον Καποδίστρια άλλα άνηκαν στον δήμο Σμήνους και άλλα στον δήμο Φάριδος και από το 2011 με τον Καλλικράτη αυτά του Δήμου Σμήνους ανήκουν πλέον στον Δήμο Ανατολικής Μάνης και αυτα του Δήμου Φάριδος στον Δήμο Σπάρτης.

Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

Γιαννακάκος Παναγιώτης

Ιερέας. Κατοικούσε στην Κουρτσούνα (σημερινή Βασιλική), με καταγωγή από την Αράχωβα του Δήμου Λεύκτρου. Προβιβάσθηκε σε πεντηκόνταρχο κατόπιν αναφοράς του Τζανετάκη Γρηγοράκη, με προβούλευμα του Εκτελεστικού 3091 και έγκριση του Βουλευτικού στις 25 Ιουλίου 1824 (Αρχ. Ελλ. Παλιγ. βιβλ. 2, σελ. 367 και βιβλ. 10, σελ. 427). Με αιτήσεις που υποβλήθηκαν το 1846 και το 1865, χαρακτηρίσθηκε υπαξιωματικός β΄, αριθμ. μητρ. 04704, κουτί 34, φακ. 98.

(πηγή: "Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Βενετσανάκης Λιάκος

Κατοικούσε στον Δήμο Καρδαμύλης με καταγωγή από την Καστάνια. Αναφέρει, χωρίς αποδεικτικά ότι υπηρέτησε ως χιλίαρχος. Είχε ένα γιό τοων Ιωάννη. Πέθανε το 1830. Προσκομίστηκε πιστοποιητικό του Τζανετάκη Γρηγογοράκη και χαρακτηρίσθηκε υπαξιωματικός β΄τάξεως με αριθμ. μητρ. 02995, κουτί 22, φακ. 2008, εγγραφ. 6807-8.

(πηγή: "Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Βενετσανάκης Λιάκος

Με καταγωγή από την Καστάνια ζούσε στην Γούρνιτσα-Αγία Σοφία του Δήμου Καρδαμύλης. Πέθανε το 1856, ενώ το 1865 που τα παιδιά του έκαναν την αίτηση είχαν τις ακόλουθες ηλικίες. α) Παναγιώτης 60 ετών, β) Αντώνης 50 ετών, γ) Δημήτρης 48 ετών και δ) Νικόλαος 45 ετών. Χαρακτηρίσθηκε στρατιώτης με αριθμ. μητρ. 11811, κουτί 22, φακ. 2007, εγγραφ. 6804-6.

(πηγή: "Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Βενετσανάκης-Μουτζουράκος Γεώργιος

Με καταγωγή από την Καστάνια έμενε στο Σελεγούδι. Παρουσίασε πιστοποιητικό των Νικόλαου και Γεωργίου Γιατράκου, ενώ ισχυρίσθηκε ότι αδικήθηκε από τον Φέδερ. Υπηρέτησε ως εκατόνταρχος από το 1824. Αρχικά χαρακτηρίσθηκε υπαξιματικός και στην συνέχεια υπολοχαγός με αριθμ. μητρ. 01610, κουτί 132, φακ. 92.

(πηγή: "Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Βενετσανάκης-Λιακούνης-Λιακουνάκος Γεώργιος

Από το Σελεγούδι. Χαρακτηρίσθηκε υπαξιωματικός β΄ τάξεως με αριθμ. 01807, κουτί 111, φακ. 9, ύστερα από πιστοποιητικό του Δήμου Μελιτίνης που παρουσίασαν οι κόρες του Σταυριανή και Γεωργίτσα για την δράση του την 29η Δεκεμβρίου 1841.

(πηγή: "Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Βενετσανάκης-Λιακάκος Γεώργιος

Από την Καστάνια. Σύμφωνα με την αίτηση που υπέβαλε ο γιός του Βενετσάνος το 1865, ο οποίος ήταν τοτε 50 χρονών, πατέρας έξι παιδιών και ανεπάγγελτος, "εφονεύθει μαχόμενος". Χαρακτηρίσθηκε ανθυπολοχαγός με αριθμ. 02365, κουτί 22, φακ. 2010, εγγρ. 6812-3.

(πηγή: "Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)