«…Ετούτα είναι της Μηλιάς τα δυτικά χωρία, τα άλλα είναι βορεινά στη μεσιανή μερία. Μπροστά είν' η Καστάνιτζα, στις μάχες ξακουσμένη και στην Τουρκίαν ακούεται, ας είν' και μεθυσμένη. Το Σελεγούδι το πτωχό, τα Κόκκινα Λουρία, ο Άγιος Νικόλαος και άλλα δυο χωρία Μαλτζίνα λέγεται το εν, Αρχοντικόν το άλλο και έως εδώ σώνονται, δεν είναι πλέον άλλο...»

Όλα τα Μπαρδουνοχώρια κατά τον Γ. Δ. Καψάλη (Μεγ. Ελλ. Εγκυκλ. τόμ. ΙΖ΄, σελ. 512) είναι τα εξής: Καστάνια, Σελεγούδι, Ποτάμι, Παλιά Μπαρδούνια (ή Μποσινέϊκα), Τσεσφίνα (Δεσφίνα), Άγιος Νικόλαος, Κόκκινα Λουριά, Μαλιτσίνα (Μέλισσα), Αρχοντικό, Κάστρο της Μπαρδούνιας (αυτό επί τουρκοκρατίας κυρίως το κατείχαν οι Μπαρδουνιώτες Τουρκαλβανοί), Σίνα, Στροντζά (Προσήλιον), Ρόζοβα (Λεμονιά), Ζελίνα (Μελιτίνη), Τσέρια (Αγία Μαρίνα), Άρνα, Κοτσατίνα (Σπαρτιά), Γόλα (μονή από Έλληνες μοναχούς), Γοράνοι, Πυλοβίτσα (Πολοβίτσα), Κουρτσούνα (Βασιλική), Λιαντίνα, Ποταμιά, Πρίτσα (Παλαιόβρυση), Τάραψα, Πετρίνα. Μετά το 1821 δεν έμεινε ούτε ένας Τουρκαλβανός. Το 1835 ανήκαν στους δήμους Μελιτίνης και Φελίας, και εν μέρει στων Κροκεών. Από το 1912 χωρίσθηκαν σε κοινότητες, από το 1998 με τον Καποδίστρια άλλα άνηκαν στον δήμο Σμήνους και άλλα στον δήμο Φάριδος και από το 2011 με τον Καλλικράτη αυτά του Δήμου Σμήνους ανήκουν πλέον στον Δήμο Ανατολικής Μάνης και αυτα του Δήμου Φάριδος στον Δήμο Σπάρτης.

Πέμπτη 16 Ιουλίου 2009

Η Περιοχή της Βαρδούνιας και οι άνθρωποι της στην Ελληνική Επανάσταση - Ολοκλήρωση

Σήμερα τελείωσε η, αρκετά κοπιαστική είναι αλήθεια, καταγραφή των Βαρδουνιωτών εκείνων οι οποίοι έλαβαν μέρος στην επανάσταση, ή τουλάχιστον οι συγγενείς τους αργότερα υπέβαλαν αίτηση αναγνώρισης ως αγωνιστές. Σκοπός της προσπάθειας αυτής, όπως είχα γράψει και στο αρχικό μου σημείωμα δεν ήταν μόνο η αναφορά εκείνων που αγωνίσθηκαν, αλλά και η καταγραφή των οικογενειών που έμεναν τότε στην περιοχή, πράγμα αρκετά ενδιαφέρον για όλους εκείνους που επιζητούν να μάθουν τις ρίζες τους. Στο μέλλον, και ανάλογα με τις πηγές αλλά και τα ερεθίσματα που θα έχουμε, θα κάνουμε ανάλογες προσπάθειες. Για την καλύτερη παρουσίαση της όλης προσπάθειας συγκέντρωσης των ονομάτων, τα στοιχεία τα οποία είναι από το εξαίρετο βιβλίο του Σταύρου Γ. Καπετανάκη “Μανιάτες Αγωνιστές του 1821”, ακολουθεί το αρχικό σημείωμα και αλφαβητικά τα ονόματα των Βαρδουνιωτών με άμεσο link σε κάθε πρόσωπο.

Η Περιοχή της Βαρδούνιας και οι άνθρωποι της στην Ελληνική Επανάσταση

Η περιοχή της Βαρδούνιας λόγω της θέσης της ως το φυσικό σύνορο των ελεύθερων ουσιαστικά περιοχών από την τουρκοκρατούμενη Πελοπόννησο, όντας και η ίδια ουσιαστικά διαιρεμένη, με τα χωριά κάτω από τον ποταμό Σμήνο (αυτά που αναφέρονται και στο έμμετρο του Νηφάκη) να αποτελούν μέρος της ελεύθερης Μάνης, αποτέλεσε μέρος πολεμικών μαχών τόσο πριν από την έναρξη της επανάστασης όσο και μετά. Για τα προεπαναστατικά γεγονότα και τους πρωταγωνιστές τους, όπως την Μάχη της Καστάνιας και τον Παναγιώταρο, θα αναφερθούμε σε μεταγενέστερα σημειώματα. Από σήμερα θα ξεκινήσουμε μία αλφαβητική καταγραφή των Βαρδουνιωτών εκείνων που συμμετείχαν ενεργά στον αγώνα και τιμήθηκαν από το Ελληνικό κράτος είτε με την απόδοση στρατιωτικών βαθμών, είτε μεταγενέστερα με την καταβολή στους ίδιους ή στους απογόνους τους πολεμικών αποζημιώσεων. Τα στοιχεία είναι παρμένα από το βιβλίο του Σταύρου Γ. Καπετανάκη “Μανιάτες αγωνιστές του 1821” Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005, και είναι βασισμένα σε γραπτές πηγές, όποτε αναπόφευκτα κάποια ονόματα έχουν παραληφθεί. Σκοπός της αναφοράς τους δεν είναι μόνο η αναγνώριση της προσφοράς τους, αλλά και η χαρτογράφηση των οικογενειών που ζούσαν εκείνη την εποχή στην περιοχή. Αυτό που γίνεται αντιληπτό, και όχι μόνο από αυτό το βιβλίο αλλά και το “Η Πετρίνα από το 17ο αιώνα" Αθήνα 1989 του Άρη Γ. Πουλημενάκου , είναι ότι στα χρόνια που ακολούθησαν και μέχρι τις ημέρες μας έχουμε μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών εντός των χωριών της Βαρδούνιας, αλλά και από και προς τα χωριά της περιοχής από άλλες περιοχές (κυρίως της Μέσα Μάνης), καθώς επίσης και ότι νέα οικογενειακά δέντρα ξεκίνησαν.
Οι Βαρδουνιώτες αγωνιστές αλφαβητικά είναι:
Αλεξανδράκος-Μυρκλάκος Ηλίας
Αλικάκος Βασίλειος
Βαρτζακάκος ή Μάνης Παναγιώτης
Βενετσανάκης Βασίλειος
Βενετσανάκης Ηλία Νικόλαος
Βενετσανάκης Θωμά Βενετσάνος
Βενετσανάκης Λιάκος
Βενετσανάκης Λιάκος
Βενετσανάκης Λιάκου Γεώργιος
Βενετσανάκης Ματζουράκος ή Ματζουρίδης Γεώργιος
Βενετσανάκης Νικ. Γιάννης
Βενετσανάκης Νικολάου Αναγνώστης
Βενετσανάκης Παναγιώτης
Βενετσανάκης-Καπετανάκος Αναγν. Ξανθος
Βενετσανάκης-Λιακάκος Γεώργιος
Βενετσανάκης-Λιακούνης-Λιακουνάκος Γεώργιος
Βενετσανάκης-Ματζουράκος Ξανθός
Βενετσανάκης-Μουτζουράκος Γεώργιος
Βενετσανάκης-Τζανετάκος Βενετσάνος
Βενετσανάκος-Ματζουράκος Ιωάννης
Γιαννακάκος Παναγιώτης
Γιάνναρος Ιωάννης
Γραφάκος Ιωάννης
Γρηγοράκος Ιωάννης
Δημητράκος-Εξαρχάκης Αναγνώστης
Διακουμάκος Γεώργιος
Διπλαράκος Θωμάς
Εξαρχάκης Μαρίνος
Εξερχάκης-Καλαματάκος Νικόλαος
Καπετανάκος Θ. Νικόλαος
Καρβούνης Παναγιώτης
Κωνσταντάκος Γεώργιος
Κωνσταντάκος Παναγιώτης
Λάγος-Οικονομόπουλος Αναγνώστης
Λαγουσάκος Ηλίας
Λιακάκος Χριστόδουλος
Λιτζάκος Πέτρος
Λυτζέρης Δημήτριος

Μπούμπουνας Ευστράτιος
Μπουτεράκος-Μποναράκος Νικόλαος
Οικονόμου-Πουλικάκος Νικόλαος
Παναγουλάκος Παν. Ηλίας
Παπαλεξανδράκος ή Παπαλεξάνδρου Παναγιώτης
Πατσούρης-Πατσουράκος Παναγιώτης
Πλαγιάννης Μιχαήλ
Πλαγιανός-Πλαγιανάκος Γεώργιος
Ρογκάκος Πολυχρόνης
Ρογκάκος-Παπαδάκος Βασίλειος
Ρόζος-Ροζάκης Κυρ. Σταμάτιος
Σταθάκος Κυρ. Ηλίας
Σταθάκος Κυρ. Θωμάς
Σταθάκος Κυριάκος
Σταρόγιαννης Παναγιώτης
Στεφανάκος Σαράντος
Τανομενάκος Δημήτριος
Τριανταφυλλάκος Παναγιώτης
Τσικνάκος Σπυρίδων
Χειλάκος Δημήτριος
Χουσιανάς-Χουσιανάκος-Πουλάκος Παναγιώτης
Χρηστάκος-Μπαταριάς Νικόλαος

Χρηστάκος-Μπαταριάς Νικόλαος

Από τον Άγιο Νικόλαο. Πέθανε το 1861. Στην αίτηση που υπέβαλε ο γιος του Παναγιώτης το 1865, ο οποίος είχε και τέσσερις αδελφές, προσκόμισε πιστοποιητικό των Ν. Γιατράκου και Α. Ζαχαρόπουλου από το 1841. Χαρακτηρίσθηκε στρατιώτης (αρ.μητρ. 2049(4064), κουτί 227, φακ. 13).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Χουσιανάς-Χουσιανάκος-Πουλάκος Παναγιώτης

Από την Καστάνια. Ήταν στην δύναμη του Παναγιώτη Γιατράκου κατά την πολιορκία του Κάστρου της Βαρδούνιας και τον ακολούθησε και αργότερα στην πολιορκία της Τριπολιτσάς. Κατά την άλωση της πόλης τραυματίσθηκε θανάσιμα στην θέση Μεγάλη Τάπια και πέθανε. Την αίτηση την υπέβαλε ο γιος του Νικόλαος, εκπροσωπώντας και τα υπόλοιπα επτά αδέλφια του, παρουσιάζοντας αρχικά πιστοποιητικό του 1844, υπογεγραμμένο από τους Λιάκο Γιατράκο, Σωτήρη Ζαχαρόπουλο και Π. Ματάλα, με το οποίο χαρακτηρίσθηκε στρατιώτης, και αργότερα των Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, Παναγιώτη Γιατράκου και Νικήτα Σταματελόπουλου με το οποίο χαρακτηρίσθηκε ανθυπολοχαγός (αρ.μητρ. 3020, κουτί 226, φακ. 13).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Χειλάκος Δημήτριος

Από το Σελεγούδι. Κατατάχθηκε ως φροντιστής στην δύναμαη του Παναγιώτη Γιατράκου. Στην αίτηση την υπέβαλε ο γιος του Μαρίνος παρουσιάζοντας πιστοποιητικό του 1846 υπογεγραμμένο από τους Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, Παναγιώτη Γιατράκο, Νικήτα Σταματελόπουλο, Ξ. Μουτζουράκο και Λιάκο Γιατράκο. Χαρακτηρίσθηκε υπαξιωματικός α΄ τάξεως (αρ.μητρ. 1809(4059), κουτί 225, φακ 105).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Τσικνάκος Σπυρίδων

Από τα Κόκκινα Λουριά. Σκοτώθηκε στην μάχη του Πολυάραβου το 1826. Την αίτηση υπέβαλαν τα παιδιά του Δημήτριος, Αναστάσιος, Ιωάννης και Τριαντάφυλλη την βεβαίωσαν δε οι κοκκινολουριώτες Κ. Τζανάκος (ιερέας), Γ. Οικονομίδης, Δ. Πολυχρονάκος, Π. Τζανάκος, Γ. Χρηστάκος, Τ. Ρογκάκος, Π. Τζανετάκος και ο Δημαρχιακός πάρεδρος Μελιτίνης Αναγνώστης Δ. Εξαρχάκος. Χαρακτηρίσθηκε υπαξιωματικός β΄ τάξεως (αρ.μητρ. 643(1184), κουτί 215, φακ. 84).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Τριανταφυλλάκος Παναγιώτης

Από τον Άγιο Νικόλαο. Με πιστοποιητικό του Λιάκου Γιατράκου χαρακτηρίσθηκε υπαξιωματικός α΄ τάξεως (αρ.μητρ. 6225(18923), κουτί 212, φακ. 74).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Τανομενάκος Δημήτριος

Από τον Άγιο Νικόλαο. Με αίτηση που υπέβαλε το 1872 χαρακτηρίσθηκε υπαξιωματικός β΄ τάξεως (αρ.μητρ. 6182(18868), κουτί 18868), κουτί 204, φακ. 49).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Στεφανάκος Σαράντος

Από τον Άγιο Νικόλαο. Γεννήθηκε το 1796. Με πιστοποιητικό των Ιωάννη-Κατσή Μαυρομιχάλη και Γεωργίου Δημητρακαράκου και (άλλο) του Γ. Γιατράκου χαρακτηρίσθηκε υπαξιωματικός α΄ τάξεως (αρ.μητρ. 3092(8571), κουτί 200, φακ. 22).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Σταρόγιαννης Παναγιώτης

Από τον Πολύαραβο, αργότερα έμεινε στην Λιαντίνα. Γεννήθηκε το 1790 και είχε παιδιά τους Δημήτριο (γεν. 1825), τον Γιαννούλη (1827), τον Ιωάννη (1831) και τον Σαράντο (1839). Με πιστοποιητικό των Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, Παναγιώτη Γιατράκου, Νικήτα Σταματελόπουλου και Χατζηχρήστου χαρακτηρίσθηκε (το 1872) υπαξιωματικός α΄ τάξεως (αρ.μητρ. 6231,(18929), κουτί 198, φακ. 109).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Σταθάκος Κυριάκος

Από την Τζ(Δ)εσφίνα. Πατέρας του Στάθη, του Ηλία και του Θωμά. Κατά την εισβολή του Ιμπραήμ πασά στην Ανατολική Μάνη το 1826 κλείστηκε στον πύργο του με τον γιο του Ευστάθιο και άλλους συγγενείς του. Ο Μπόσινας (προδότης του) τον κάλεσε να παραδοθεί και εκείνος προσποιούμενος ότι αποδέχεται τον σκότωσε (καθώς εκείνος πλησίαζε προς το μέρος του). Οι Αιγύπτιοι σε αντίποινα έβαλαν φωτιά στον πύργο του και τους έκαψαν ζωντανούς. Η γυναίκα του Σταυρούλα και η νύφη του πιάστηκαν αιχμάλωτες. Χαρακτηρίσθηκε υπολοχαγός(αρ.μητρ. 1614, κουτί 196, φακ. 97).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Σταθάκος Κυρ. Θωμάς

Αδελφός του Ηλία και γιός του Κυριάκου από την Τζεσφίνα. Χαρακτηρίσθηκε ανθυπολοχαγός (αρ.μητρ. 3108, κουτί 196, φακ. 97).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Σταθάκος Κυρ. Ηλίας

Από την Τζ(Δ)εσφίνα. Γεννήθηκε το 1803. Ο πατέρος του Κυριάκος είχε σκοτώσει τον προδότη Μπόσινα και κατόπιν τον έκαψαν στον Πύργο του οι Αιγύπτιοι (μάχη του Πολυάραβου). Υπάρχει κοινός φάκελος με τον πατέρα του Κυριάκο. Υπέβαλε πιστοποιητικό των Ιωάννη-Κατσή Μαυρομιχάλη, Χριστόδουλου Καπετανάκη και Παναγιώτη Μπουκουβαλέα. Χαρακτηρίσθηκε ανθυπολοχαγός (αρ.μητρ. 3107, κουτί 196, φακ. 97).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Ρόζος-Ροζάκης Κυρ. Σταμάτιος

Από τον Άγιο Νικόλαο. Σύμφωνα με αδιευκρίνιστη πληροφορία που αναφέρει στην αίτηση του στις 5 Απριλίου 1872 ο εγγονός του Λεωνίδας Γ.Σ. Ροζάκης (και δεν είχε αναφέρει ο γιος του Κυριάκης σε προγενέστερη αίτηση του στις 25 Σεπτεμβρίου 1865) η μητέρα του Σταμάτη Αρχοντού ήταν στον πύργο των Σταθέων που έκαψαν οι Αιγύπτιοι του Ιμπραήμ κατά την μάχη του Πολυάραβου.
Ο Σταμάτης Ροζάκης είχε μυηθεί στην Φιλική Εταιρεία (υπάρχει το πρωτόκολλο της μυήσεως του). Αναφέρεται επίσης ότι κατά την άλωση της Τριπολιτσάς σε αυτόν παραδόθηκε ο Βαρδουνιώτης Ρουμπής. Κατά την εκστρατεία του Ιμπραήμ στην Λακωνία είχε φρουρά με δικές του δαπάνες στο κάστρο της Βαρδούνιας. Έγινε ταξίαρχος το 1823 και χιλίαρχος το 1825. Το Νοέμβριο του 1837 (21) έγινε υπολοχαγός. Το 1838 τιμήθηκε με το αργυρό αριστείο του αγώνα. Το 1844 προικοδοτήθηκε ως ανθυπολοχαγός φάλαγγας με γραμμάτιο 3.456 δραχμών. Πέθανε το 1861.
Την αίτηση την υπέβαλαν οι κληρονόμοι του, παιδιά και εγγόνια: Παναγιωτάκης, Κυριάκης, τα παιδιά του Γεώργιου που είχε αποβιώσει, Δημήτριος, Πανάγος, Γαλάνης, Λεωνίδας, Σταυριανή και Γεωργίτσα, η κόρη του Δημήτριου που είχε αποβιώσει, Σταυρούλα και τα παιδιά του Αναστάσιου που και αυτός είχε αποβιώσει, Μιλτιάδης και Κυριακούλα. Χαρακτηρίσθηκε ως λοχαγός (αρ.μητρ. 757, κουτί 184, φακ. 35).


(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Ρογκάκος Πολυχρόνης

Από τα Κόκκινα Λουριά. Το 1823 έγινε ταξίαρχος και το 1824 χιλίαρχος. Χαρακτηρίσθηκε υπολοχαγός και πήρε ως προίκα γραμμάτειο 4.320 δραχμων. Αναφέρεται μόνο στο μητρώο.
(αρ.μητρ. 1371).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Ρογκάκος-Παπαδάκος Βασίλειος

Από τον Άγιο Νικόλαο. Την αίτηση υπέβαλε ο γιός του Νικόλαος με πιστοποιητικό του Λιάκου Γιατράκου. Χαρακτηρίσθηκε στρατιώτης (αρ.μητρ. 2053(4076), κουτί 164, φακ. 21).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Πλαγιανός-Πλαγιανάκος Γεώργιος

Από την Μαλιτσίνα (σημερινή Μέλισσα). Πολέμησε υπό τους Γιατρακαίους και έλαβε μέρος στην πολιορκία του κάστρου της Βαρδούνιας. Την αίτηση υπέβαλαν το 1865 τα παιδιά του Δημητρούλα (γεν. 1823), Παναγιώτης (1825), Γιαννούλα (1827), Αντωνία (1830), Δημήτριος (1832) και Μαρίτσα (1835), προσκομίζοντας πιστοποιητικό των Παναγιώτη, Νικολάου, Λιάκου Γιατράκου και Στρ. Δημητράκου. Χαρακτηρίσθηκε στρατιώτης (αρ.μητρ. 3932(6702), κουτ.176, φακ. 105).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Πλαγιάννης Μιχαήλ

Από τον Πολυάραβο, κατοικούσε στην Λιαντίνα. Έλαβε μέρος στην πολιορκία του κάστρου της Βαρδούνιας ως χιλίαρχος. Την αίτηση την υπέβαλε ο γιός του Χρήστος. Χαρακτηρίσθηκε αρχικά ως στρατιώτης και σε δεύτερη κρίση υπαξιωματικός β΄ τάξεως (αρ.μητρ. 939(1808), κουτ.176, φακ. 104).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Πατσούρης-Πατσουράκος Παναγιώτης

Από τα Κονάκια του Δήμου Μαλευρίου. Στην μάχη του Βαλτετσίου τραυματίσθηκε στο πρόσωπο. To 1837 η προαγωγή του σε ανθυπολοχαγό εμποδίστηκε από αντίθετους. Την αίτηση την υπέβαλαν το 1865 οι γιοί του Νικόλας και Θοδωράκης κάτοικοι Στροντζάς. Χαρακτηρίσθηκε στρατιώτης (αρ.μητρ.5164(8589), κουτί 172, φακ. 83).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Παπαλεξανδράκος ή Παπαλεξάνδρου Παναγιώτης

Από τα Κόκκινα Λουριά. Με πιστοποιητικό του Παναγιώτη Γιατράκου και λοιπων χωριανών (όπως στον Παναγιώτη Καρβούνη) χαρακτηρίσθηκε στρατιώτης (αρ.μητρ. 5153(8566), κουτί 168, φακ. 21).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Παναγουλάκος Παν. Ηλίας

Από την Καστάνια. Πατέρας του ήταν ο Πανάγος Παναγούλιας που πολέμησε με τους Γιατράκους και πέθανε γύρω στο 1845. Για επιβεβαίωση της πολεμικής του δράσης προσκόμισε τις ένορκες καταθέσεις του Ιωάννη Μουτζουράκου και Αναγνώστη Λαγού τότε (το 1865) 67 και 80 ετών αντίστοιχα. Χαρακτηρίσθηκε στρατιώτης (αρ.μητρ. 5446(8981), κουτί 160, φακ. 120).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Οικονόμου-Πουλικάκος Νικόλαος

Ιερέας από τον Άγιο Νικόλαο. Την αίτηση την υπέβαλε ο γιός του Αναστάσης. Χαρακτηρίσθηκε υπαξιωματικός β΄ τάξης (αρ.μητρ. 6189(18862), κουτί 156, φακ. 58).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Μπουτεράκος-Μποναράκος Νικόλαος

Κατοικούσε στην Τάραψα (σημερινό Βασιλάκιο), με καταγωγή (πιθανόν) από την Μηλιά. Στις 13 Αυγούστου 1824 έγινε ταξιάρχης και χαρακτηρίσθηκε υπαξιωματικός α΄ τάξεως (αρ.μητρ. 4429(13641), κουτί 143, φακ. 57).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Μπούμπουνας Ευστράτιος

Από τον Άγιο Νικόλαο. Ήταν αδελφός της γυναίκας του Παναγιώτη Γιατράκου. Αρχικά πολέμησε τους Τουρκοβαρδουνιώτες και έπειτα ακολούθησε τους άλλους Μανιάτες υπό τις διαταγές των Γιατράκου, Σταματελόπουλου στο εσωτερικό της Πελοποννήσου. Σκοτώθηκε στην θέση Φραγκόβρυσο στην μάχη που ακολούθησε την επίθεση των Ελλήνων στους Τούρκους της Τριπολιτσάς που συνόδευαν Φαναρίτες Τούρκους επιστρέφοντας από την Καρύταινα. Χαρακτηρίσθηκε ταγματάρχης (αρ.μητρ. 483, κουτί 142, φακ. 47).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Λυτζέρης Δημήτριος

Από την Πρίτσα (σημερινή Παλαιόβρυση) γεννήθηκε το 1780. Έλαβε μέρος στην μάχη του Πολυάραβου και τραυματίσθηκε στο (δεξί) χέρι. Από τότε δεν μπορούσε να εργασθεί. Ήταν ανθυπολοχαγός φάλαγγας και εξαργύρωσε το γραμμάτιο αντί 1.500 δραχμών. Την αίτηση την υπέβαλε ο ίδιος το 1865 και χαρακτηρίσθηκε αρχικά ανθυπολοχαγός και μεταγενέστερα υπολοχαγός (αρ.μητρ. 1360, κουτί 115, φακ. 22).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Λιτζάκος Πέτρος

Από την Καστάνια. Η αίτηση υποστηρίχθηκε ενώπιον συμβολαιογράφου από τον Ιωάννη Μουρτζουρίδη (γεν. 1798) και τον Στέργιο Τζάμη (1795) από την Ήπειρο, που ήταν στο σώμα του Γιατράκου. Χαρακτηρίσθηκε στρατιώτης (αρ.μητρ. 5152(8562). κουτί 112, φακ. 49).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Λιακάκος Χριστόδουλος

Από την Ζελίνα (σημερινή Μελιτίνη), κατοίκησε αργότερα στην Ρόζοβα (σημερινή Λεμονιά). Πολέμησε υπό τις διαταγές του Π. Γιατράκου και πήρε τον βαθμό του ταξίαρχου. Η γυναίκα του είχε σκοτωθεί από τα αραβικά στρατεύματα του Ιμπραήμ Πασά στην θέση Μαλίδια στην Τζ(Δ)εσφίνα. Παιδιά του ήταν ο Ιωάννης, ο Ανδρέας, ο Παναγιώτης και ο Ηλίας που πέθανε το 1860. Με πιστοποιητικό των Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, Παναγιώτη Γιατράκου, Νικήτα Σταματελόπουλου και Χατζηχρήστου (3/3/1846) χαρακτηρίσθηκε υπαξιωματικός β΄τάξης (αρ.μητρ. 3098(8586), κουτί 110, φακ. 76).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Λαγουσάκος Ηλίας

Από την Μηλιά του Δήμου Λεύκτρου, μετοίκησε το 1821 στην Πρίτσα (Παλαιόβρυση). Πέθανε το 1848. Την αίτηση (για πολεμική αποζημίωση) την υπέβαλε ο γιός του Γιώργος προσκομίζοντας πιστοποιητικό του Π. Γιατράκου που βεβαίωνε ότι πολέμησε τους Τουρκοβαρδουνιώτες. Χαρακτηρίσθηκε στρατιώτης (αρ.μητρ.1315(2785), κουτί 106, φακ. 26).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Λάγος-Οικονομόπουλος Αναγνώστης

Από την Καστάνια. Στην αίτηση του αναφέρει ότι τραυματίσθηκε στο γόνατο (τον θεράπευσε ο Νικόλαος Γιατράκος) και από τότε χωλαίνει. Το 1865 με μαρτυρική κατάθεση του Ιωάννη Μουτζουρίδη, σε συμβοαλιογράφο χαρακτηρίσθηκε στρατιώτης (αρ.μητρ.5445(8980), κουτί 106, φακ. 16).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Κωνσταντάκος Παναγιώτης

Από τον Άγιο Νικόλαο. Πέθανε το 1855. Την αίτηση υπέβαλε η χήρα του Ελένη και ο γιός του Πέτρος που έμεναν στο Ασήμι. Προσκόμισαν πιστοποιητικό του Λιάκου Γιατράκου που βεβαίωνε ότι ο Παναγιώτης Κωνσταντάκος στρατευόταν υπό τους Γιατρακαίους. Χαρακτηρίσθηκε στρατιώτης. (Αρ.μητρ. 05155(8569), κουτί 103, φακ.43).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Κωνσταντάκος Γεώργιος

Από τον Άγιο Νικόλαο. Πέθανε το 1851. Με πιστοποιητικό που βεβαιώνουν οι Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, Π. Γιατράκος και Κ. Δεληγιάννης το 1846, στρατευόταν υπό τον Π. Γιατράκο. Την αίτηση υπέβαλε το 1865 η χήρα του Γεωργίτσα Νεοφωτίστου και τα παιδιά τους Ιωάννης (γεν. 1825), Ζαχαρίας (1826), Αικατερίνη (1830), Χρυσηίδα (1840) και Κωνσταντής (1848) που έμεναν στα Λεβέτσοβα. Χαρακτηρίσθηκε ως υπαξιωματικός β΄ τάξεως (αρ.μητ. 1633(03580), κουτί 103, φακ.44).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Σάββατο 11 Ιουλίου 2009

Καρβούνης Παναγιώτης

Από την Μαλιτσίνα (Μέλισσα). Σκοτώθηκε στην μάχη του Πολυάραβου. Την αίτηση την υπέβαλαν οι κόρες του Αικατερίνη και Μαγδάλω που κατοικούσαν στα Κόκκινα Λουριά, επικαλούμενες τους γέροντες του Δήμου Μελιτίνης που πολέμησαν στον Πολυάραβο (Τζανάκος, Χρηστάκος, Κούρτης, Γ. Σαραντάκος,Π. Σαραντάκος, Γραφάκος, Μαρτάκος, Αγγελάκος, Ροβιθάκος, Μονοβασίτης, Βρουλίτης, Κ. Σταρόγιαννης,Δ. Σταρόγιαννης, Παπαδάκης και Θωμάκος). Χαρακτηρίσθηκε στρατιώτης.(Αρ.μητρ. 08037(13400), κουτί 78, φακ. 45)

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Καπετανάκος Θ. Νικόλαος

Από την Καστάνια. Την αίτηση την υπέβαλε ο γιός του Θ.Ν.Καπετανάκος, επικαλούμενος και την μαρτυρία του Παναγιώτη Γιατράκου που ήταν μέλος της επιτροπής, αλλά η αίτηση απορρίφθηκε στις 6 Μαίου 1872. (Κουτί 73, φακ 5).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Εξερχάκης-Καλαματάκος Νικόλαος

Από τον Άγιο Νικόλαο. Πολέμησε με τον Γιατράκο και τους Μαυρομιχαλαίους. Την πρώτη αίτηση την υπέβαλε το 1846 και δεν αμείφθηκε. Με δεύτερη αίτηση το 1865 χαρακτηρίσθηκε υπαξιωματικός β΄ τάξεως. (αρ.μητρ. 01828(4113), κουτί 53, φακ. 42).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Εξαρχάκης Μαρίνος

Από τον Άγιο Νικόλαο. Την πρώτη αίτηση, μαζί με το πιστοποιητικό από τους Μαυρομιχάλη, Κοσονάκο, Τσιγκουράκο και Γιατράκο, την υπέβαλε το 1846. Με δεύτερη αίτηση το 1865 χαρακτηρίσθηκε υπαξιωματικός β΄ τάξεως. (Αρ.μητρ. 01810, κουτί 53, φακ. 41).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Διπλαράκος Θωμάς

Από τον Άγιο Νικόλαο. Χαρακτηρίσθηκε ανθυπολοχαγός με πιστοποιητικό του 1846, που υπέγραφαν οι Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, Παναγιώτης Γιατράκος, Νικήτας Σταματελόπουλος και Χατζηχρήστος. Την αίτηση την υπέβαλε η χήρα του, κόρη του Σωτ. Φελούρη Καρακίτσου, η οποία κατοικούσε στην Σκάλα και είχε δύο παιδιά τον Λεωνίδα (1848) και την Σταυρούλα (1850). (Αριθ.μητρ.03106, κουτί 219, φακ. 29).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Διακουμάκος Γεώργιος

Από την Ρόζοβα(σημερινή Λεμονιά). Στο πιστοποιητικό που παρουσίασε και υπέγραφαν οι Π. Μαυρομιχάλης, Τζανετάκης Γρηγοράκης, Δ. Τσιγκουράκος, Αντ. Μαυρομιχάλης και Richard Church (άγγλος στρατιωτικός) αναφέρει συμμετοχή του στην εκστρατεία της Δυτικής Ελλάδας υπό τους Η. Χρυσοσπάθη και Β. Πολιτάκο. Χαρακτηρίσθηκε υπαξιωματικός α΄. (Αριθ.μητρ. 2134(5280), κουτί 49, φακ. 55).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Δημητράκος-Εξαρχάκης Αναγνώστης

Από το Σελεγούδι. Έπεσε μαχόμενος, ως υπαξιωματικός. (Αριθμ. μητρ. 02873).

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Γρηγοράκος Ιωάννης

Από το Αρχοντικό του Δήμου Μελιτίνης. Πατέρας του Δημάρχου Μελιτίνης (το 1865) Παναγιώτη Γρηγοράκου. Σύμφωνα με βεβαίωση του α΄ δημαρχιακού παρέδρου Αν.Δ.Εξαρχάκου εξομοιώνεται με τους Γεώργιο Γραφάκο κάτοικο Μαλιτσίνας, Πολυχρόνη Ρογκάκο κάτοικο Κοκκίνων Λουριών και Σταμάτη Ροζάκη κάτοικο Αγίου Νικολάου, που πήραν τον βαθμό του υπολαχαγού. Αρχικά είχε χαρακτηρισθεί ως υπαξιωματικός β΄ τάξεως. (Αρ. μητρ. 03045, κουτί 42, φακ. 1)

(πηγή:"Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Γραφάκος Ιωάννης

Από την Μαλιτσίνα (Μέλισσα) του Δήμου Μελιτίνης. Το 1825 (20 Ιανουαρίου) προβιβάσθηκε σε χιλίαρχο (ΓΑΚ Υπ. Πολ. 49, εγγρ. 110).

(πηγή: "Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)

Γιάνναρος Ιωάννης

Κατοικούσε στην Κουρτσούνα (σημερινή Βασιλική) με καταγωγή από την Μηλιά του Δήμου Λεύκτρου. Το πιστοποιητικό του Π Γιατράκου υποβλήθηκε από την γυναίκα του Αικατερίνη το 1872. Χαρακτηρίσθηκε αρχικά στρατιώτης και αργότερα ανθυπολοχαγός. (αριθμ. μητρ. 03039, κουτί 34, φακ. 98)

(πηγή: "Μανιάτες Αγωνιστές του 1821" Σταύρος Γ. Καπετανάκης, Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005)