«…Ετούτα είναι της Μηλιάς τα δυτικά χωρία, τα άλλα είναι βορεινά στη μεσιανή μερία. Μπροστά είν' η Καστάνιτζα, στις μάχες ξακουσμένη και στην Τουρκίαν ακούεται, ας είν' και μεθυσμένη. Το Σελεγούδι το πτωχό, τα Κόκκινα Λουρία, ο Άγιος Νικόλαος και άλλα δυο χωρία Μαλτζίνα λέγεται το εν, Αρχοντικόν το άλλο και έως εδώ σώνονται, δεν είναι πλέον άλλο...»

Όλα τα Μπαρδουνοχώρια κατά τον Γ. Δ. Καψάλη (Μεγ. Ελλ. Εγκυκλ. τόμ. ΙΖ΄, σελ. 512) είναι τα εξής: Καστάνια, Σελεγούδι, Ποτάμι, Παλιά Μπαρδούνια (ή Μποσινέϊκα), Τσεσφίνα (Δεσφίνα), Άγιος Νικόλαος, Κόκκινα Λουριά, Μαλιτσίνα (Μέλισσα), Αρχοντικό, Κάστρο της Μπαρδούνιας (αυτό επί τουρκοκρατίας κυρίως το κατείχαν οι Μπαρδουνιώτες Τουρκαλβανοί), Σίνα, Στροντζά (Προσήλιον), Ρόζοβα (Λεμονιά), Ζελίνα (Μελιτίνη), Τσέρια (Αγία Μαρίνα), Άρνα, Κοτσατίνα (Σπαρτιά), Γόλα (μονή από Έλληνες μοναχούς), Γοράνοι, Πυλοβίτσα (Πολοβίτσα), Κουρτσούνα (Βασιλική), Λιαντίνα, Ποταμιά, Πρίτσα (Παλαιόβρυση), Τάραψα, Πετρίνα. Μετά το 1821 δεν έμεινε ούτε ένας Τουρκαλβανός. Το 1835 ανήκαν στους δήμους Μελιτίνης και Φελίας, και εν μέρει στων Κροκεών. Από το 1912 χωρίσθηκαν σε κοινότητες, από το 1998 με τον Καποδίστρια άλλα άνηκαν στον δήμο Σμήνους και άλλα στον δήμο Φάριδος και από το 2011 με τον Καλλικράτη αυτά του Δήμου Σμήνους ανήκουν πλέον στον Δήμο Ανατολικής Μάνης και αυτα του Δήμου Φάριδος στον Δήμο Σπάρτης.

Σάββατο 23 Μαΐου 2009

Η Περιοχή της Βαρδούνιας και οι άνθρωποι της στην Ελληνική Επανάσταση

Η περιοχή της Βαρδούνιας λόγω της θέσης της ως το φυσικό σύνορο των ελεύθερων ουσιαστικά περιοχών από την τουρκοκρατούμενη Πελοπόννησο, όντας και η ίδια ουσιαστικά διαιρεμένη, με τα χωριά κάτω από τον ποταμό Σμήνο (αυτά που αναφέρονται και στο έμμετρο του Νηφάκη) να αποτελούν μέρος της ελεύθερης Μάνης, αποτέλεσε μέρος πολεμικών μαχών τόσο πριν από την έναρξη της επανάστασης όσο και μετά. Για τα προεπαναστατικά γεγονότα και τους πρωταγωνιστές τους, όπως την Μάχη της Καστάνιας και τον Παναγιώταρο, θα αναφερθούμε σε μεταγενέστερα σημειώματα. Από σήμερα θα ξεκινήσουμε μία αλφαβητική καταγραφή των Βαρδουνιωτών εκείνων που συμμετείχαν ενεργά στον αγώνα και τιμήθηκαν από το Ελληνικό κράτος είτε με την απόδοση στρατιωτικών βαθμών, είτε μεταγενέστερα με την καταβολή στους ίδιους ή στους απογόνους τους πολεμικών αποζημιώσεων. Τα στοιχεία είναι παρμένα από το βιβλίο του Σταύρου Γ. Καπετανάκη “Μανιάτες αγωνιστές του 1821” Έκδοση Συλλόγου Μανιατών, Καλαμάτα 2005, και είναι βασισμένα σε γραπτές πηγές, όποτε αναπόφευκτα κάποια ονόματα έχουν παραληφθεί. Σκοπός της αναφοράς τους δεν είναι μόνο η αναγνώριση της προσφοράς τους, αλλά και η χαρτογράφηση των οικογενειών που ζούσαν εκείνη την εποχή στην περιοχή. Αυτό που γίνεται αντιληπτό, και όχι μόνο από αυτό το βιβλίο αλλά και το “Η Πετρίνα από το 17ο αιώνα" Αθήνα 1989 του Άρη Γ. Πουλημενάκου , είναι ότι στα χρόνια που ακολούθησαν και μέχρι τις ημέρες μας έχουμε μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών εντός των χωριών της Βαρδούνιας, αλλά και από και προς τα χωριά της περιοχής από άλλες περιοχές (κυρίως της Μέσα Μάνης), καθώς επίσης και ότι νέα οικογενειακά δέντρα ξεκίνησαν.

Κάθε όνομα θα αναφέρεται με ξεχωριστό σημείωμα ούτως ώστε αργότερα να είναι πολύ πιο εύκολη η αναζήτηση του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου